آشنایی با دسته بندی مواد دندان پزشکی

رسیدگی به وضعیت دهان و دندان یکی از امور حیاتی در زندگی هر فردی می باشد. به صورت کلی هر فردی باید هر شش ماه یک بار وضعیت دندانی خود را مورد بررسی قرار داده و آن را مورد چکاپ قرار دهد. گاهی اوقات وضعیت چکاپ کردن بیماران با یک جرم گیری ساده به اتمام می رشد. اما در برخی موارد وضعیت بیماران فراتر از چنین شرایطی می باشد. در چنین شرایطی معمولا بیماران برای برطرف کردن مشکلات پیش آمده برای دندان هایشان، معمولا به یک دندان پزشک ترمیمی مراجعه می کنند. دندانپزشک ترمیمی تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری‌های دهان انجام می شود. در این مرحله مشکل دندانی بیماران توسط دندان پزشک تشخیص داده می شود.

 پوسیدگی، لب پر شدگی، ترک ‌خوردگی یا تغییر رنگ شده است و پر کردن جای خالی دندان مواردی است که اغلب بیماران با آن مواجه می شوند. در این مرحله دندان پزشک بعد از تشخیص می تواند راه حل هایی را در پیش روی بیمار گذاشته و برای وی برنامه درمانی را تعیین کنند. درمان‌هایی مانند پر کردن دندان، روکش یا کامپوزیت، اینلی یا آنلی، ایمیلنت، بریج دندان یا پروتز (بسته به نیاز و شرایط) و ... درمان هایی هستند که معمولا با توجه به مشکلات دندانیشان به آن ها پیشنهاد داده می شوند.

• چگونگی ترمیم دندان های فرد بیمار

در مرحله ی اول دندان پزشک، دندان های بیمار را معاینه کرده و مشکل را تشخیص می دهد. ممکن است بیماران برای تایید تشخیص به بخش های دیگری چون آزمایش های مکانیکی و رادیوگرافی ارجاع داده شوند. در این آزمایش ها دندان های فرد آنالیز می شود. برخی از درمان ها سطحی بوده و در طی یک جلسه مراجعه، بر طرف خواهند شد. اما برخی دیگر به دلیل پیچیدگی به چند جلسه ترمیم نیاز دارند. برخی دیگر از درمان ها نیز نیازمند مراجعه به متخصصان دندان پزشک مانند اندودنتیست، متخصص پروتز و یا جراح فک و صورت هستند. بعد از پایان یافتن درمان های دندانی، ممکن است دندان پزشک به بیماران توصیه های زیبا سازی دندان ها را به آن ها توصیه کنند.

انواع مواد ترمیمی برای دندان ها به صورت کلی برای ترمیم دندان ها می توان مواد زیر را به کار برد:

• پورسلین یا سرامیک
• آمالگام
• رزین کامپوزیت
• طلا

مواد ترمیمی طلا: یکی از مواد ترمیمی که برای دندان های بیماران مورد استفاده قرار می گیرند، طلا می باشد. این فلز دارای دوام بسیار بالایی بوده و در گذشته برای ترمیم دندان ها کاربرد فراوانی داشت. در صورتی که بیماران به فلز آلرژی دارند، حتما به این نکته توجه کنند که باید به پزشک خود اطلاع دهند. کامپوزیت دندان:

کامپوزیت های دندانی یا به عبارت دیگر پر کننده های بر پایه رزین، دسته ای از مواد مورد استفاده در دندان پزشک ها می باشند. این مواد در دندان پزشکی ها به عنوان ماده مستحکم کننده و یا چسب استفاده می شوند. از آن جا که هر بیماری دارای ویژگی ها خاص دهانی و دندانی می باشد، کامپوزیت های دندانی به نسبت این ویژگی ها مورد استفاده قرار می گیرند. این مواد برای پر کردن حفره های ریز و کوچک دندان ها مناسب می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مقاله ی کامپوزیت دندان چیست( لینک) را مطالعه کنید.

در واقع برخی از حفره های ریز را نمی توان با مواد دیگری مانند آمالگام پر کرد. دلیل این امر این است که آمالگام ها دارای خاصیت ماکرو مکانیکی می باشند و کامپوزیت ها دارای خاصیت میکرو مکانیکی هستند و درست برای چنین گزینه هایی مناسب می باشند. این زرین های مصنوعی را می تواند به عنوان ترمیم کننده تکامل یافته در دندان پزشکی ها مورد استفاده قرار داد.

این مواد یا همان کامپوزیت های دندانی غیر قابل حل بوده و ظاهر خوبی برای دندان های هر بیماری ایجاد می کنند. اگر بخواهیم کامپوزیت های دندانی را با هیدرولیز مقایسه کنیم، آن ها در مقایسه با هیدرولیز حساس نیستند. کامپوزیت ها در با هیدرولیز ها به راحلی شکل پذیر هستند. علاوه بر این با استفاده از کامپوزیت ها می توان از قیمت مناسب آن نیز در مقایسه با هیدرولیز ها بهره مند شد.

کامپوزیت های غیر آماده دندانی

کامپوزیت های غیر آماده، نوع دیگری از کامپوزیت های پر کاربرد در دندان پزشکی ها می باشند. این نوع کامپوزیت ها می توانند بر روی سطح دندان قرار گرفته و آن را ترمیم کنند. کامپوزیت های غیر دندانی دارای مانداری بالاتری بوده و دیر تر در دهان بیمار خراب می شوند. ان ها کمتر در معرض شکاف های حاشیه ای و تنزل انقباضی دندانی قرار می گیرند. برای آشنایی با انواع کامپوزیت می توانید مقاله ی انواع کامپوزیت های دندانی( لینک) را مورد مطالعه قر ار دهید.

  کامپوزیت های غیر آماده دندانی را می توان در موارد مختلفی به کار برد:

• استفاده از کامپوزیت های غیر اماده در حفره های دندان ها برای پر کردن آن.
• استفاده از کامپوزیت های غیر آماده برای پر کردن شکاف بین دندانی با استفاده از یک روکش پوسته.
• استفاده از کامپوزیت های غیر اماده برای اینکه بتوان بر روی دندان بیمار تغییر شکل ایجاد کرد.
• استفاده از کامپوزیت های غیر آماده برای ایجاد تاج ها کامل یا جزئی در دندان‌های تک
• استفاده از کامپوزیت های غیر آماده برای پل‌های دارای ۲–۳ دندان

مشاهده محصولات کامپوزیت ها دندانی

بلچینگ دندان

بلچیگ دندان نوعی روش درمانی برای سفید کردن رنگ دندان های بیماران می باشد. بنابراین سفید کردن دندان ها و یا بلچینگ، درمانی است که بد رنگی دندان ها و رنگ دانه های آن را بر طرف کرده و ظاهری مناسبی به دندان ها می بخشد. این روش حتی برای برخی از موارد ژنتیکی موثر می باشد.

  چگونگی عملکرد بلچینگ دندان پراکسید هیدروژن ماده ی اصلی سفید کننده ی دندان ها در این روش بلچینگ دندان ها می باشد. در این روش این ماده به مینای دندان های بیمار نفوذ می کند. نفوذ این ماده در بین میناهای دندانی باعث می شوند که رنگ دانه های تجمع یافته در دندان ها از بین برود. این ماده به مرور زمان در قسمت های زیرین مینای عاج دندان نفوذ می کند و رنگ آن ها را روشن تر و سفید تر می کند.   

مشاهده محصولات بلیچینگ دندان

به صورت کلی دو روش برای انجام بلچینگ دندان ها وجود دارد:   بلچینگ در خانه

در روش بلچینگ در خانه، دندان پزشک در جلسه ی اول دندان های بیمار را از فک بالا تا پایین قالب گیری می کند. در جلسه ی دوم یک جفت تری شفاف به بیمار داده می شود. این وسیله دارای میزان کافی مواد سفید کننده می باشد. لازم است تا این وسیله بر روی دندان های بیمار به مدت زمان کافی بماند تا بر روی دندان های وی تاثیر خود را بگذارد. در جلسه ی دوم مواد لازم برای بلچینگ در خانه به بیمار داده می شود.

  بلچینگ در مطب

روش سفید کردن دندان ها و یا بلچینگ در مطب نوع دیگری از بلچینگ می باشد که فرد می تواند به انتخاب خود آن را انتخاب کند. در روش بلچینگ در مطب، با استفاده از مواد مخصوص از لثه ها محافظت می شود. مواد سفید کننده با یک غلظت بسیاربالایی بر روی دندان های بیمار گذاشته شده و از آن به بعد شروع فرایند سفید شدن دندان های بیمار آغاز می شود. مواد سفید کننده به صورت بر روی دندان های بیمار فعال می شوند. یکی از روش های فعال شدن این مواد سفید کننده، فعال شدن از طریق نور و گرما می باشد. روش دیگری که می توان دندان ها را توسط آن سفید کرد، سفید شدن دندان ها به صورت شیمیایی می باشد. هزینه ی بلچینگ در مطب با هزینه ی بلچینگ در خانه کمی متفاوت تر می باشد.

پروتز دندان

پروتز دندان ها نوع دیگری از درمان دندان تلقی می شود که در بین عموم مردم با عنوان روکش دندانی مرسوم می باشد. پروتز دندان را می توان به دو دسته ی کلی تقسیم بندی کرد:

روکش تک واحدی دندان:

single dental crown یا روکش تک واحدی دندان، درمانی برای دندان های ضعیف تر می باشد. این نوع درمان در زیر مجموعه ی پروتز دندان قرار می گیرند. دندان های ضعیف تر از آن جا که نیاز به مراقبت های بیشتری دارند و باید حفاظت شوند، می توان با این روش از آن ها مراقبت کرد. روکش دندانی اغلب به دلیل زیبایی دهانی و دن انی نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

بریج دندان

  dental bridge یا بریج دندانی، نوع دیگری از پروتز دندان به شمار می آیند که اغلب توسط دندان پزشک ها به بیماران توصیه می شوند. این نوع درمان، مخصوص کسانی می باشند که یک یا دو دندان خود را از دست داده و در عین حال دارای یک دندان در جلو و یک دندان در عقب دندان های خود می باشند. دو دندان باقی مانده نقش پایه ی بریج را ایفا می کنند. در واقع دندان های پایه و یا همان دندان های باقی مانده در دهان فرد را در این روش تراش داده و پل دندانی را بر روی ان جاگذاری می کنند. با این کار ناحیه خالی از دندان و یا دندان های افتاده پر خواهد شد.